|
Waarom
raden van commissarissen |
|
|
|
Eigenlijk is het antwoord voor de hand liggend. Velen kennen het verschijnsel uit ervaring: gedeelde verantwoordelijkheid is geen verantwoordelijkheid; dit geldt ook voor toezicht houden. De voorzitter van de raad van commissarissen is niet, zoals men wellicht zal denken, eindverantwoordelijke; hij zit slecht de vergaderingen voor. De oplossing lijkt ook eenvoudig. Benoem slechts één commissaris die verantwoordelijk is voor het toezicht en stel hem een paar assistent-commissarissen ter beschikking of geef hem de vrijheid te putten uit vrij gevestigde deskundigen. Onder alle omstandigheden moet er vanuit het commissariaat op deze of gene manier ook contact zijn met het laagste echelon van de organisatie; daar ontbreekt het nu eveneens ruimschoots aan. In ieder geval moeten we af van het gebruik een beperkte groep mensen een groot aantal commissariaten te laten vervullen waarvoor ze te veel verdienen en te weinig presteren. |